طراحی گلوی راکت تنیس به بخشی از راکت اشاره دارد که دسته را به سر متصل می کند. طراحی گلو می تواند تاثیر قابل توجهی بر عملکرد، احساس و قابلیت بازی راکت داشته باشد. در اینجا برخی از جنبه های طراحی گلو و اهمیت آنها آورده شده است:
سفتی و انعطاف پذیری:
طرح های گلو می تواند از نظر سفتی متفاوت باشد. گلوی سفتتر اغلب منجر به قدرت و کنترل بیشتر میشود، زیرا امکان تغییر شکل کمتر راکت در هنگام برخورد با توپ را فراهم میکند.
گلوی منعطف تر می تواند راحتی را افزایش دهد و لرزش ها را کاهش دهد، و آن را برای بازیکنانی که راحتی بازو را در اولویت قرار می دهند و مستعد ابتلا به آرنج تنیس بازان هستند، انتخاب مناسبی می کند.
کنترل رطوبت و لرزش:
برخی از گلوهای راکتی با فنآوریها یا لرزشگیرهای داخلی طراحی شدهاند تا شوک و ارتعاشات ارسالی به بازوی بازیکن در اثر برخورد توپ را به حداقل برسانند. این به ویژه برای بازیکنانی که به دنبال تجربه بازی راحت تری هستند مفید است.
آیرودینامیک:
طراحی گلو می تواند به آیرودینامیک کلی کمک کند
راکت تنیس . برخی از راکت ها دارای گلوهای ساده برای کاهش مقاومت هوا و افزایش سرعت سر راکت هستند. این ممکن است برای بازیکنانی که مانور پذیری را در اولویت قرار می دهند جذاب باشد.
پایداری پیچشی:
پایداری پیچشی یک راکت، که به مقاومت آن در برابر پیچش در هنگام ضربه اشاره دارد، می تواند تحت تأثیر طراحی گلو قرار گیرد. گلوی پایدارتر می تواند منجر به کنترل و دقت بهتر، به خصوص در ضربات خارج از مرکز شود.
انتقال الگوی رشته:
طراحی گلو بر نحوه انتقال رشته ها از دسته به سر راکت تأثیر می گذارد. برخی از راکت ها طراحی پل مانندی دارند، در حالی که برخی دیگر گلوی بازتری دارند. این می تواند بر حرکت سیم و احساس ضربه ها تأثیر بگذارد.
توزیع وزن:
طراحی گلو می تواند بر توزیع وزن در طول گلو تأثیر بگذارد
راکت تنیس . راکتهایی با گلوی مخروطی یا حجیمتر ممکن است نقطه تعادل متفاوتی داشته باشند و بر تعادل کلی راکت تأثیر بگذارند.
احساس و بازخورد:
طراحی گلو می تواند به احساس کلی و بازخوردی که بازیکن از راکت دریافت می کند کمک کند. برخی از بازیکنان احساس ارتباط بیشتر با توپ را ترجیح می دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است احساس خاموش یا ضعیف را ترجیح دهند.